سفیر سابق ایران در عراق: حاج قاسم افسانه نبود، اسطوره بود/ رئیس‌جمهور آمریكا درباره شهید سلیمانی چه گفت

حسن دانایی فر سفیر سابق ایران در عراق در گفت‌وگو با ویژه‌برنامه «فرمانده» در رادیو مقاومت، مكتب سلیمانی را مكتب آزادگان و نهضت حسینی دانست و اظهار كرد: اندیشه سلیمانی همان اندیشه والایی است كه همه وجود انسان را وقف خدمت به مردم می‌كند درحالی‌كه بدون ادعا و ریا، برای دفاع از امنیت و آسایش مردم جانش را به خطر می‌اندازد.
وی افزود: بزرگ‌ترین مزیت مكتب سلیمانی این است كه در این مكتب، زایش وجود دارد همان‌طور كه حاج قاسم خودش یك مجاهد مؤمن و هم‌زمان یك سیاستمدار باهوش بود. به همین بركت، نه‌فقط ایران و عراق بلكه سرتاسر منطقه و بسیاری از كشورها دوردست عالم، دلداده او شدند. امروز شما مشاهده كنید كه از قفقاز و كشمیر گرفته تا یمن، عراق، سوریه، افغانستان و شمال آفریقا، نام حاج قاسم بر زبان‌هاست. من دیروز از بغداد برگشتم. در جای‌جای خیابان‌های عراق، تصاویر حاج قاسم و شهید المهندس آویزان شده و طرح تعطیلی روز سه‌شنبه به مناسبت شهادت شهدای مقاومت را هم در هیئت دولت مطرح كرده‌اند. این‌ها همه نشانه اخلاص و رشادت اوست.
سفیر سابق ایران در عراق خاطرنشان كرد: شهید سلیمانی جزو فرماندهان و مسئولان معدودی بود كه بابت یك كمبود گلایه می‌كردند بلكه یكی از مظاهر بارز شخصیت او، روحیه مدیریت و تدبیر در برابر مشكلات بود؛ تا جایی كه برای هر چالشی یك راه‌حل داشت. از سوی دیگر، آن جایی كه گفت من هزار بار فدای ملت ایران شوم، مردم هم واقعاً دانستند كه این یك شعار نبود. وقتی نوشت و از خدا خواست كه او را پاكیزه ببرد، این فقط یك ادعا نبود و همه وجودش در چند دهه وقف خدا شده بود تا سرانجام پاك و پاكیزه به شهادت رسید.
وی ادامه داد: من از دی‌ماه سال 1360 با حاج قاسم همكار و دوست بودم. حقیقتاً محدود به یك فرمانده نظامی نبود بلكه ساختار و تشكیلات ایجاد می‌كرد، تئوریسین و اندیشمند بود و به همین دلیل هم آمریكایی‌ها نتوانستند حضور او را تحمل كنند چون در آستانه شكل‌گیری نهضتی بود كه می‌توانست سرتاسر منطقه را بر سر انگشت خود بگرداند.
دانایی فر با اشاره به خاطره‌ای از حضور مشتركش با حاج قاسم سلیمانی در عملیات تنگه ابوقریب در دفاع مقدس تصریح كرد: نهمین روز از فروردین سال 1361 من و حاج قاسم دوشادوش هم از موقعیتی به موقعیت دیگر می‌رفتیم كه ناگهان در منطقه ابوقریب روی مین رفتیم. در اثر انفجار هركداممان به سمتی پرتاب شدیم. سر كه بلند كردم، در اولین نگاه چشمم به صورتش افتاد و دیدم دارد می‌خندد درحالی‌كه هركس كه روی مین می‌رفت، فوری هراسان می‌شد و یك مرور سریع می‌كرد كه چقدر آسیب‌دیده است. با این حال، اگرچه به لطف خدا آسیب چندانی ندیدیم اما سال‌ها بعد وقتی قاسم سلیمانی، «حاج قاسم» شد، فهیمدم كه او از نوجوانی و جوانی خودش را وقف خدا كرده بود و این از لبخندش بعد از انفجار مین مشخص می‌شد.
وی تأكید كرد: اصلاً چه رازی در كار است كه یك روستازاده از قنات ملك كرمان به شخصیتی تبدیل شود كه كل ایران به او اقتدا كنند و برای دشمن هم ژنرال سلیمانی باشد. شخص آقای حیدر العبادی نخست‌وزیر عراق به نقل از اوباما برایم تعریف كرد كه وی گفته بود «مستشاران ایران به‌مراتب از فرماندهان ارتش آمریكا مؤثرتر هستند زیرا فرماندهان ما 50 كیلومتر پشت سر نیروها فرمان حمله می‌دهند درحالی‌كه مستشاران ایرانی حتی جلوتر از نیروها وارد عملیات می‌شوند.» اوباما در آن دیدار به جناب حیدر العبادی گفته بود كه «اگر سلیمانی دشمن ماست ولی من واقعاً به او احترام می‌گذارم» و این مصداق، كلام سردمدار سلطه گران عالم است كه از شدت عظمت شخصیت حاج قاسم، سركرده مستكبران جهان نیز خاشع و خاضع شخصیت او شده است.
سفیر سابق ایران در عراق گفت: مكتب سلیمانی یك جنبه مردمی دارد و یك جنبه بسیار مهم برای مسئولان. حاج قاسم باور داشت كه مسئولان همان‌طور كه معنای عربی این كلمه است، باید مورد سؤال قرار بگیرند و پاسخ دهند وگرنه كنار خواهند رفت. مردم حاج قاسم را مورد خطاب قرار می‌دادند و پاسخ می‌گرفتند درحالی‌كه فرمانده یكی از حساس‌ترین جریان‌های نظامی امنیتی منطقه بود و مكتب باید سرمشق مسئولان هم باشد.
وی ابراز امیدواری كرد: حقیقت این است كه حاج قاسم افسانه نیست بلكه اسطوره است و بر همین اساس، باید به‌جای بیان مصادیقی كه حاج قاسم را از دل و ذهن جوانان دور می‌كند، به تبیین ویژگی‌های شخصیتی بپردازیم كه او را در مقام یك اسطوره و همان‌طور كه واقعاً بود، برای نسل جدید معرفی كند.
پایان پیام/